Z przygodą na ty

Uwaga! Anka nie brała udziału w kuligu.

6. Hanka

Kulig

Pewnego grudniowego dnia zadzwonił mój telefon. Po drugiej stronie odezwali się zbychowiec i TomaszK. Rozmawialiśmy o styczniowym zlocie w Kościelisku. Wtedy to nieśmiało zaproponowałam, iż podczas tego spotkania można by zorganizować kulig. Tomaszkowi spodobał się mój pomysł. Podjął się zamówienia dla nas odpowiedniej ilości sań. Wymyślił dalsze atrakcje, po kuligu mieliśmy grzać się przy ognisku, zajadając pieczone kiełbaski i popijając szlachetne miody.

Staropolski kulig

Kulig to karnawałowa zabawa szlachty polskiej, znana od końca XVI w. Organizowana była od świat Bożego Narodzenia do środy Popielcowej. Celem kuligów była wspólna sąsiedzka zabawa, dająca możliwość bliższego poznania się czy złagodzenia sporów. Może my też chcieliśmy się poczuć jak towarzystwo ze szlacheckim pochodzeniem, poznać okolicę jadąc saniami zaprzęgniętymi w konie.
W sobotę 7 stycznia z niecierpliwością nasza wesoła kompania wyglądała przez okno z Tomaszkowego domu i wypatrywała góralskich zaprzęgów. Usłyszeliśmy najpierw dzwonki, potem trzaskanie bicza, skrzypienie przemykających po śniegu sań i naszym oczom ukazał się sznur pojazdów ciągniętych przez śliczne wierzchowce.

Pierwsze sanie już nadjeżdżają
fot. PawelK

Dwukonne sanie
fot. kadr z filmu zlotowego

Kroczyły majestatycznie i dumnie. Konie prezentowały się fantastycznie, kare, gniade, kasztanowe i siwe ustrojone były w dzwoneczki i kolorowe wstążki. Z ich nozdrzy w mroźne powietrze wydobywały się kłęby pary, ślicznie wygadały z błyszczącą sierścią upstrzoną śniegiem, z oszronionymi wąsami i rzęsami.

Konie z oszronionymi wąsami i rzęsami spokojnie
oczekiwały aż wszyscy zasiądą do sań
fot. PawelK

Na dworze panował straszny ziąb, było chyba – 25 stopni. Choć słońce uśmiechało się chwilami serdecznie surowy mróz nie ustępował kolejny dzień. Cała okolica okryta była skrzącym całunem promiennej bieli. Opatuchalismy się więc solidnie by nie zmarznąć za bardzo podczas kuligu.

Pięknie prezentował się rząd sań w naszym kuligu
fot. Maciek

Powoli mościliśmy się w saniach. Troskliwi górale okrywali nas kocami. Rozdali zapalone pochodnie i mogliśmy ruszać w drogę. Składy sań były następujące:
1) Czesio1, Agnieszka, Kinga i Maja
2) TomaszK, Hanka, Maciej, Wiktoria
3) Mysikrólik, Agnieszka i Robert
4) VdL, Marzena, Iga i Lolo
5) PawelK, Anka, Milady i Mirmił

W pierwszych saniach usiedli: Hanka, TomaszK,
Wiktoria i Maciek
fot. Maciek

Wiktoria i Maciek
fot. Maciek

Hanka i TomaszK
fot. Maciek

W saniach drugich usiedli: Czesio1, Kinga,
Agnieszka i Maja
fot. Czesio1

Agnieszka i Maja
fot. Czesio1

Czesio1 i Kinga
fot. Czesio1

Marzena i Iga w saniach numer trzy
fot. VdL

Milady i Mirmił usiedli w ostatnich saniach
fot. PawelK

Milady i Mirmił już z płonącymi pochodniami
fot. PawelK

Nie wiem o czym dyskutowano w innych saniach. Ja miałam ogromną przyjemność siedzieć obok Gospodarza naszego zlotu, TomaszKa, który w niebywałą swobodą opowiadał historie Kościeliska i mieszkających tam ludzi.

W pięknej zimowej scenerii konie ruszyły z kopyta
fot. Maciek

Płonąca pochodnia a w oddali między drzewami
masyw Giewontu
fot. Maciek

Czas mijał niezwykle miło, podziwialiśmy tatrzańskie, ośnieżone szczyty. Aż chciało się śpiewać:
Ciągną, ciągną sanie, góralskie koniki,
Hej, jadą w saniach panny, przy nich janosiki.
Spod kopyt lecą skry, hej lecą skry,
Zmarznięta ziemia drży, hej ziemia drży.

Ciągną, ciągną sanie, góralskie koniki
fot. PawelK

Ciągną, ciągną sanie, góralskie koniki
fot. VdL

Giewont w oddali
fot. Maciek

Masyw Giewontu
fot. Maciek

Wielkie tatrzańskie polany pokryte grubym puchem śniegu
fot. Maciek

Kulig
fot. Maciek

Kulig
fot. VdL

Konikom coraz zimniej
fot. Maciek

Gdy pędziliśmy z górki rzeczywiście drżała ziemia. Tymczasem purpurowy zachód rozgorzał za czarnymi czubami górskich sosen, zaczynało się robić coraz ciemniej. Księżyc wypłynął na niebo jak złota łódź. Powoli zbliżaliśmy się do mety naszego kuligu.

Płonąca pochodnia rozświetla zapadający wokół mrok
fot. VdL

Zmarznięci ale bardzo zadowoleni opuszczaliśmy sanie myśląc już o smacznym obiedzie i czekających nas wieczornych konkursach. Ten kulig to niezapomniana przygoda. Dziękujemy TomaszKu.

Fajnie tak powspominać. Wprawdzie trochę brakowało mi pędu ("Z kopyta kulig mknie !") ale i tak kulig był udany. I to pomimo siarczystego mrozu.

Z Mysikrólikami w saniach jechał zbychowiec.

PawelK pisze:Uwaga! Anka nie brała udziału w kuligu.

Mysikrólik pisze:Z Mysikrólikami w saniach jechał zbychowiec.

Już poprawione

A nie ma ktoś własnych zdjęć ? Nie widzę nigdzie Mysikrólików, Pawła ani Zbychowca.

TomaszK pisze:A nie ma ktoś własnych zdjęć ? Nie widzę nigdzie Mysikrólików, Pawła ani Zbychowca.

PawelK robił zdjęcia więc siłą rzeczy nie ma Go na nich. A zbychowiec chyba nie miał ze sobą aparatu dlatego nie uwiecznił ani siebie ani Mysikrólika.

zbychowiec pisze: Na takim mrozie nawet mi przez myśl nie przeszło, żeby brać aparat. Było chyba -30 stopni. Cieszę się, że przeżyłem, zdjęcia jakoś przeboleję

Oj było, było diabelnie zimno.
Na szczęście kilka zdjęć mamy, jest też kilka sekwencji filmowych, więc pamiątkę do wspomnień będziemy mieli.

zbychowiec pisze: Na takim mrozie nawet mi przez myśl nie przeszło, żeby brać aparat. Było chyba -30 stopni. Cieszę się, że przeżyłem, zdjęcia jakoś przeboleję

8. Mysikrólik

Poranne odpalanie wehikułów

Nieuchronnie zbliżał się czas wyjazdu. Bardzo wcześnie w niedzielę, bo już o 7 rano, w kominku zaczął wesoło trzaskać ogień i pierwsi zlotowicze schodzili się na śniadanie.
Wszystko fajnie, tylko był mały problem. Komu w ogóle odpali samochód. Mróz od rana był nadal potężny, blisko –30 stopni.

Niedzielny poranek
fot. Agnieszka Czesiowa

Sobotnia próba wypadła pomyślnie dla VdL, Hanki, Czesia i o dziwo TomaszKa.
W niedzielę nie było już tak dobrze.
Opel TomaszKa chodził jak pszczółka, VdL i jego Skoda oraz Volkswagen Hanki również nie miały problemów z odpaleniem. Nieoczekiwane problemy miała za to „Renówka” Czesia w której prawdopodobnie paliwo zmieniło się w coś niezdatnego do rozruchu, mimo że miała chyba najlepszy akumulator ze wszystkich aut.
Kia Mirmiła i Milady, oraz Skoda Mysikrólika wyglądały jakby wyzionęły ducha.
Jakiekolwiek próby odpalenia na kable, nie dawały żadnego rezultatu.
VdL zaordynował kąpiele zdrowotne dla baterii obu samochodów i tak akumulator Kii pławił się w TomaszKowej misce do prania, a Mysikrólik podgrzewał swój w zlewie w kuchni.
W tym czasie Czesio próbował reanimować swój samochód za pomocą farelki.
Stało się jasne, że nie uda nam się wystartować na „Zakopiankę” przed tabunami wracającymi z długiego weekendu.
Cała załoga zlotowa lojalnie dotrzymywała towarzystwa uwięzionym w Kościelisku.
Po ok. trzech kwadransach podjęliśmy kolejne próby odpalenia. Na pierwszy ogień poszedł „koreańczyk” z miasta Łodzi. Tym razem do walczących dołączyła Milady, która postanowiła wspomóc duchowo swój samochód. Po kilku próbach wreszcie silnik zaczął pracować, czym sprawił radość właścicielom, a pozostałym wlał nadzieję w serca.
Skoda Mysikrólika, po zamontowaniu „zrelaksowanego” akumulatora i zastosowaniu podobnej techniki, odpaliła prawie od razu, choć w charakterystyczny dla diesli, terkotliwy sposób. Inna sprawa, że od mrozu zapaliły się wszystkie kontrolki i niektóre nie zgasły już aż do wizyty u elektromechanika, a drogę powrotną Skodzina przejechała na włączonych na stałe światłach stopu.
Pozostał więc samochód Czesia, który miał niestety problemy wykraczające poza nasze możliwości i została wezwana pomoc w postaci „Startera”.

Skuteczna próba odpalenia Czesiowej „Renówka”
fot. Agnieszka Czesiowa

Jako pierwsza opuściła nas Hanka z rodziną, która miała w planach poszusować jeszcze w Witowie. Następnie w drogę wyruszyła drużyna Mysikrólika, który miał najdalej. Pozostali wyjechali niewiele później. Akcja rozruchowa Renaulta poszła sprawnie i kawalkada aut, z Czesiem, Mirmiłem i VdL za kierownicami, pojechała za Oplem TomaszKa, aby sobie tylko znanymi drogami ominąć korki na „Zakopiance”.
Wyjazd nastąpił dopiero po 13-tej.

Tyle się działo a nikt nie robił zdjęć. Akumulator Mysikrólika wspaniale wyglądał w zlewozmywaku: pomimo włożenia do gorącej wody, natychmiast pokrył się szronem. Rzeczywiście był zamarznięty na kość.
Właśnie kupiłem prostownik, będzie na stałym wyposażeniu w Kościelisku.

TomaszK pisze:Tyle się działo a nikt nie robił zdjęć.

O tym samym pomyślałem TomaszKu.

Czesio1 pisze:
TomaszK pisze:Tyle się działo a nikt nie robił zdjęć.
O tym samym pomyślałem TomaszKu.

Jestem zawiedziony

Ale pamiętam że ktoś robił zdjęcie akumulatora w zlewozmywaku.

zbychowiec pisze:Tak wygląda czasem przygoda, że mile się ją wspomina po zakończeniu.

Wyjąłeś to Mistrzowi Nienackiemu z ust:

Bo o przygodach to się przyjemnie czyta w książkach albo ogląda je na ekranie. Mile się też wspomina przygody, w których się kiedyś brało udział. Ale gdy się je przeżywa, to nie jest to wcale takie przyjemne.

zbychowiec pisze: To nie takie proste. Spróbuj robić zdjęcia ludziom, którzy są mocno wkurzeni.

Oj tam, od razu wkurzeni. Bardziej byliśmy zmartwieni tym, że nie możemy odpalić wehikułów co mogło pociągnąć za sobą brak możliwości dotarcia do pozlotowego miejsca przeznaczenia.

Ja tam nie byłam na nic wkurzona. Nawet pocieszała mnie myśl, że za tydzień mogłabym znowu odwiedzić Kościelisko.

Milady pisze:Ja tam nie byłam na nic wkurzona. Nawet pocieszała mnie myśl, że za tydzień mogłabym znowu odwiedzić Kościelisko.

Albo myśl, że musimy zostać w Kościelisku jeszcze dzień, dwa.

Na 14 stronie zamieściłem 2 zdjęcia z akcji reanimacji.

Tak przy okazji, kiedy my się dobrze bawiliśmy w Kościelisku, mój znajomy reanimowal zamarznietą Bemkę metodą Czesia, efekt był taki że rozgrzał ją do czerwoności. Straż miała spróbować roboty.

VdL pisze:Na 14 stronie zamieściłem 2 zdjęcia z akcji reanimacji.

VdL, nie mam tych zdjęć w paczuszce, którą mi podesłałeś. Wyślij mi te fotki na maila to dorzucimy do relacji Mysikrólika.

one są w TYM temacie na 14 stronie, bezpośrednio w relacji z placu boju. 8.01.2017, godz 10:42

VdL pisze:one są w TYM temacie na 14 stronie, bezpośrednio w relacji z placu boju. 8.01.2017, godz 10:42

Widziałem VdL, tylko ja bym poprosil na maila w oryginalnej wielkości

Czesio1 pisze:
VdL pisze:one są w TYM temacie na 14 stronie, bezpośrednio w relacji z placu boju. 8.01.2017, godz 10:42
Widziałem VdL, tylko ja bym poprosil na maila w oryginalnej wielkości

Mam jeszcze w telefonie.

Zapraszam na drugi odcinek serialu pt. "XI Forowy Zimowy Zlot":

XI Forowy Zlot Zimowy Kościelisko 2017 odc. 2 - Kanoniczny konkurs

Gratuluję wiedzy!! Ja przy Was zastanawiam się powoli czy już nie mam Alzheimera.

To czym VdL manipuluje, to ostrze z "Laseczki tajemnicy". To cud, że nie zrobił krzywdy sobie, ani komuś z sąsiadów.

Obejrzałem drugą połowę konkursu (zrobiłem sobie przerwę na Belle Epoque) i stwierdzam, że tym co się naprzyjemniej ogląda w zlotowych relacjach, są właśnie konkursy.

TomaszK pisze:To czym VdL manipuluje, to ostrze z "Laseczki tajemnicy". To cud, że nie zrobił krzywdy sobie, ani komuś z sąsiadów.

TomaszKu nie ukrywam, że twoja zabawka mnie pochłonęła i szukam teraz takiej.

oglądając film dziwne, że sobie krzywdy nie zrobiłem.

Zapraszam na trzeci odcinek serialu pt. "XI Forowy Zimowy Zlot":

XI Forowy Zlot Zimowy Kościelisko 2017 odc. 3 - Dolina Małej Łąki

Zapraszam na czwarty odcinek serialu pt. "XI Forowy Zimowy Zlot":

XI Forowy Zlot Zimowy Kościelisko 2017 odc. 4 - Kulig

Niestety, z powodu wielkiego mrozu ujęć z kuligu nie ma zbyt wiele a szkoda, bo zabawa była super.

Z przygodą na ty

XI Forowy Zlot Kościelisko 2017